رابطه ترس از صمیمیت و رضایت زناشویی در نمونه‌ای از زوجین ایرانی: نقش تعدیل‌کننده سبک‌های دلبستگی

رضایت زناشویی، یکی از متغیرهای تعیین کننده سلامت روانی و خشنودی زوجین از زندگی است. آیا سبک‌های دلبستگی و ترس از صمیمیت می‌‌توانند رضایت زناشویی زوجین را تحت تاثیر قرار دهند؟ پژوهش حاضر، در پاسخ به این پرسش، نقش تعدیل کننده سبک‌های دلبستگی در رابطه بین ترس از صمیمیت و رضایت زناشویی را مورد بررسی قرار داد. از شرکت کنندگان در پژوهش (237 مرد، 277 زن) خواسته شد که مقیاس  دلبستگی بزرگسال (AAI)، مقیاس ترس از صمیمیت (FIS) و پرسشنامه وضعیت زناشویی گلومبوک- راست (GRIMS) را تکمیل کنند. نتایج پژوهش نشان داد که ترس از صمیمیت با رضایت زناشویی همبستگی منفی معنادار دارد؛ سبک دلبستگی ایمن با رضایت زناشویی همبستگی مثبت معنادار و سبک‌های دلبستگی ناایمن با رضایت زناشویی همبستگی منفی معنادار دارند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که سبک‌های دلبستگی ایمن، اجتنابی و دوسوگرا در رابطه بین ترس از صمیمیت و رضایت زناشویی نقش تعدیل کننده دارند. مدل‏های درونکاری ایمن و ناایمن از طریق استقرار روان‏سازه‏ها و بازخوردهای بنیادین مثبت یا منفی نسبت به مادر (و سپس دیگران)، مؤلفه‌های درون شخصی و بین شخصی برقراری روابط صمیمی با دیگران یا ترس از صمیمیت را فراهم می‌‌‏سازند. بر اساس یافته‌های این پژوهش می‌‌توان نتیجه گرفت که رابطه بین ترس از صمیمیت و رضایت زناشویی یک رابطه خطی ساده نیست و سبک‌های دلبستگی می‌‌توانند این رابطه را تحت تاثیر قرار دهند.